Τελειωτικό χαστούκι στην ΝΤΠ από ανάλυση DNA!Καταρρίπτονται οι νεοταξικες ηλιθιότητες!

"Φασίστας" καθηγητής χρησιμοποιώντας (άκουσον, άκουσον) ανάλυση DNA : Απόγονοι των Μινωιτών οι Κρητικοί.
Μιλάμε ότι ο άνθρωπος είναι πολύ φασίστας, ίσως και ναζιστής...

Πρώτον , γιατί στις έρευνές του χρησιμοποίησε το DNA και δεύτερον ,και σημαντικότερο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι... η ανάλυση μιτοχονδριακoύ DNA από 37 σκελετούς χιλιάδων ετών που βρέθηκαν σε μια σπηλιά στο οροπέδιο του Λασιθίου στην Κρήτη έδειξε υψηλό ποσοστό συγγένειας των Μινωιτών με τον σύγχρονο πληθυσμό της Κρήτης αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας.

(Οι περισσότεροι εγχώριοι επιστήμονες αλλά και τα σχολικά βιβλία γράφουν ότι ο Μινωικός πολιτισμός ήταν ...προελληνικός και οι Μινωίτες ήταν ...Προέλληνες ).

Ακολουθεί το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στο Πρώτο Θέμα

Οι Μινωίτες ήταν οι πρώτοι Ευρωπαίοι και ήταν αυτόχθονες κάτοικοι της Κρήτης. Δηλαδή οι σημερινοί Κρήτες είναι απόγονοι των Μινωιτών! Η είδηση αυτή κάνει ήδη το γύρο του κόσμου μέσω του διάσημου επιστημονικού περιοδικού «Ναture», το οποίο δημοσιεύει τα αποτελέσματα της έρευνας με τίτλο «Ευρωπαϊκός ο πληθυσμός στην Κρήτη της Μινωικής εποχής του Χαλκού».

Οι αναλύσεις σε οστά Μινωιτών 4.500 χρόνια πίσω, που βρέθηκαν σε σπήλαιο στον Άγιο Χαράλαμπο το 1976 στο Οροπέδιο Λασιθίου, σύμφωνα με το neakriti.gr, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία ότι οι αρχαίοι κάτοικοι του νησιού μας ήταν απόγονοι Νεολιθικών Ευρωπαϊκών πληθυσμών, οι οποίοι μάλιστα και αυτό είναι το δεύτερο εντυπωσιακό εύρημα της επιστημονικής μελέτης, βρίσκονται σε αδιατάρακτη συνέχεια στους σημερινούς πληθυσμούς της Δυτικής Ευρώπης και κυρίως και με τους κατοίκους της περιοχής του Οροπεδίου Λασιθίου, άρα με την πλειοψηφία των σημερινών κατοίκων της Κρήτης.

Τι λέει ο συντονιστής της έρευνας

Ομάδα ερευνητών από την Ελλάδα και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής χρησιμοποίησε ανάλυση μιτοχονδριακού DNA από Μινωικούς σκελετούς, προκειμένου να προσδιορίσει την καταγωγή αυτών των αρχαίων προγόνων μας. Τα αποτελέσματά τους δημοσιεύθηκαν στην Επιστημονική Επιθεώρηση Nature Communications στο τεύχος που κυκλοφόρησε στις 14 Μαΐου.

Τα αποτελέσματα αυτά υπογραμμίζουν τη σημασία της ανάλυσης του DNA ως εργαλείου για την κατανόηση της ιστορίας και της προ-ιστορίας των Ελλήνων ανέφερε ο Καθηγητής Ιατρικής και Επιστημών Γονιδιώματος του Πανεπιστημιου Ουάσιγκτον, κ. Γεώργιος Σταματογιαννόπουλος που ήταν ο συντονιστής της έρευνας.


(Ο κ. Γεώργιος Σταματογιαννόπουλος)

«Πριν από περίπου 9.000 χρόνια, υπήρξε εκτεταμένη μετανάστευση ανθρώπων της Νεολιθικής Εποχής από περιοχές της Ανατολίας που αντιστοιχούν σήμερα σε μέρη της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής. Τότε έφτασαν στην Κρήτη και οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού. Η ανάλυση μιτοχονδριακού DNA που πραγματοποιήσαμε και η σύγκριση με άλλους πληθυσμούς, δείχνει ότι οι Μινωίτες έχουν την ισχυρότερη γενετική συσχέτιση με πληθυσμούς της Νεολιθικής Εποχής καθώς και με αρχαίους αλλά και σύγχρονους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα με τον πληθυσμό της Κρήτης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, ο Μινωικός πληθυσμός αναπτύχθηκε πριν από 5.000 χρόνια στην Κρήτη από προγόνους που κατοικούσαν στο νησί ήδη και είχαν φτάσει εκεί 4.000 χρόνια νωρίτερα», αναφέρει ο κ. Σταματογιαννόπουλος.

Στη συνέχεια προσθέτει: «Οι γενετικές αναλύσεις παίζουν έναν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στην πρόβλεψη και την προστασία της υγείας του ανθρώπου. Η μελέτη μας υπογραμμίζει το γεγονός ότι η ανάλυση του DNA μπορεί να μας βοηθήσει όχι μόνο να έχουμε ένα πιο υγιές μέλλον αλλά να κατανοήσουμε και την ιστορία μας. Παρόμοιες έρευνες θα μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε τις γενετικές σχέσεις μεταξύ Μινωιτών και Μυκηναίων και μεταξύ των Ελληνικών φυλών της Κλασσικής Ελλάδας».

Η έρευνα

Η ομάδα των ερευνητών καταλήγει ότι ο Μινωικός πολιτισμός αναπτύχθηκε από αυτόχθονες κατοίκους της Κρήτης κατά την Εποχή του Χαλκού, οι οποίοι ήταν απόγονοι των πρώτων ανθρώπων που αποίκισαν το νησί, 9.000 χρόνια περίπου πριν από σήμερα.

Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν δείγματα από σκελετούς 37 ατόμων που βρέθηκαν σε μια σπηλιά στο οροπέδιο του Λασιθίου στην Κρήτη. Μιτοχονδριακό DNA από τα δείγματα αυτά συγκρίθηκε με αλληλουχίες από άλλους 135 σύγχρονους και αρχαίους ανθρώπινους πληθυσμούς.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι το μιτοχονδριακό DNA των Μινωιτών δεν έχει ομοιότητες με τους Αιγύπτιους, Λίβυους και άλλους Αφρικανικούς πληθυσμούς. Αντίθετα, οι Μινωίτες έχουν μεγάλη γενετική ομοιότητα με τους σύγχρονους Ευρωπαϊκούς πληθυσμούς. Μάλιστα, η ανάλυση έδειξε υψηλό ποσοστό συγγένειας των Μινωιτών με τον σύγχρονο πληθυσμό της Κρήτης αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα.


Η μελέτη αυτή κατέστη δυνατή χάρη στη δραματική πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια στις τεχνολογίες ανάλυσης αρχαίων γονιδιωμάτων καθώς και στις νέες αλγοριθμικές τεχνικές που επιτρέπουν την στατιστική επεξεργασία δεκάδων χιλιαδών γενετικών αλληλουχιών με μεγάλη ταχύτητα.

Οι υπεύθυνοι για τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων, κ. Περιστέρα Πάσχου, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, και ο κ. Πέτρος Δρινέας, Καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Rensselaer στις ΗΠΑ συμπληρώνουν: «Συγκρίναμε τις γενετικές αλληλουχίες των Μινωιτών με περισσότερα από 14.000 άτομα, κάτι που θα ήταν υπολογιστικά εξαιρετικά χρονοβόρο πριν από μόλις λίγα χρόνια. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι, σύμφωνα με τις στατιστικές μας αναλύσεις, η γενετική πληροφορία που περιέχεται στο μιτοχονδριακό DNA των Μινωιτών και έχει μεταβιβαστεί από τις μητέρες στα παιδιά από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, είναι ακόμη εμφανής στους σύγχρονους κατοίκους του οροπεδίου του Λασιθίου».

Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη μελέτη είχε ο κ. Μανώλης Μιχαλοδημητράκης, Καθηγητής Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ο οποίος συντόνισε την αναγνώριση και συλλογή των αρχαίων οστών που χρησιμοποιήθηκαν για την εξαγωγή του DNA. Μεγάλη ήταν η συμβολή του εκλιπόντος αρχαιολόγου Νίκου Παπαδάκη, ο οποίος ως Διευθυντής της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας Αγίου Νικολάου υπήρξε θερμός υποστηρικτής της μελέτης. Ο αρχαιολόγος Δρ. Βασιλάκης και η ανθρωπολόγος Δρ McGeorge παρείχαν τα οστά που αποτέλεσαν το αντικείμενο της έρευνας.


Πηγή: freedomhellas.blogspot.gr
To διαβάσαμε: epanastasi-gr

Ιδαίον Άντρον: Το σπήλαιο του Δία στην Κρήτη

Το σπήλαιο Ιδαίο Άντρο (που επίσης θα το βρείτε γραμμένο σαν Ιδαίον Άντρον) βρίσκεται στον Ψηλορείτη ή όρος Ίδη, το ψηλότερο βουνό στην Κρήτη.
Το Ιδαίο Άντρο είναι ένα από τα σπουδαιότερα λατρευτικά σπήλαια στην Κρήτη και άκμασε στην αρχαιότητα (4.000 π.Χ. μέχρι 1ο μ.Χ. αιώνα), ενώ θεωρείται αντίστοιχης αξίας με τα μεγαλύτερα πανελλήνια ιερά.
Τη φήμη του το Ιδαίο Άντρο, αντλούσε από το μύθο που θέλει το Δία, πατέρα και θεό των θεών να έχει γεννηθεί και ανατραφεί εδώ.
Βέβαια τη γέννηση του Δία εκτός από το Ιδαίο Άντρο διεκδικεί και το Δικταίο Άντρο στην Ανατολική Κρήτη γιατί ο Ησίοδος στη Θεογονία του δεν διευκρινίζει με ακρίβεια την τοποθεσία της γέννησης του Δία στην Κρήτη.
Πού βρίσκεται το Ιδαίο Αντρο

Η σπηλιά Ιδαίο Αντρο βρίσκεται στην ανατολική πλαγιά του όρους Ίδη στο κέντρο της Κρήτης, σε υψόμετρο 1498 μέτρα. Το σπήλαιο βρίσκεται 20 χιλιόμετρα μετά το χωριό Ανώγεια και λίγα μέτρα ψηλότερα από το οροπέδιο Νίδα.
Μπαίνοντας στο Ιδαίο Αντρο θα βρεθείτε στην κεντρική αίθουσα που έχει 40 μέτρα μήκος και 50 μέτρα πλάτος. Η αίθουσα αυτή έχει ανασκαφεί δύο φορές, μια το 1885 από τον Federico Halbherr και το 1982 από τον Γιάννη Σακελλαράκη.
Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το Ιδαίο Αντρο σαν σπήλαιο δεν έχει κάτι το εντυπωσιακό, αντίθετα με το Δικταίο Αντρο που το επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο.
Ωστόσο δεν είναι καθόλου τυχαίο που επιλέχτηκε το Ιδαίο Αντρο για να γεννηθεί και να λατρευτεί ο σημαντικότερος θεός στην αρχαία Ελλάδα. Το Ιδαίο Αντρο βρίσκεται πάνω στο βουνό - σύμβολο της Κρήτης, τον Ψηλορείτη, που στη νότια πλευρά του βρίσκεται ένα άλλο σημαντικό λατρευτικό σπήλαιο, το σπήλαιο των Καμαρών. Μάλιστα μέχρι και τις μέρες μας στην ψηλότερη κορυφή του Ψηλορείτη, στα 2456 μέτρα, υπάρχει πετρόχτιστο εκκλησάκι που λειτουργείται μια δυο φορές το χρόνο αφιερωμένο στον Τίμιο Σταυρό.
Ο μύθος λέει ότι η Ίδη έχει το προνόμιο να βλέπει τον ήλιο πριν την ανατολή. Είναι γεγονός ότι τις μέρες που η ατμόσφαιρα είναι καθαρή, από την Ίδη μπορεί κάποιος να δει σχεδόν όλη την Κρήτη, τις Νότιες Κυκλάδες, μέχρι και τον Ταϋγετο στην Πελοπόννησο.
Ο μύθος της γέννησης του Δία
Σύμφωνα με χρησμό ο γιός του Κρόνου και της Ρέας θα έπαιρνε την εξουσία από τον πατέρα του, ο οποίος για να προστατευτεί καταβρόχθιζε τα παιδιά του. Η μάνα Ρέα όμως δεν μπορούσε να το αντέξει αυτό, έτσι ξεγέλασε το σύζυγό της και του έδωσε μια φασκιωμένη πέτρα να καταπιεί.
Το βρέφος το έκρυψε βαθιά σε μια σπηλιά όπου τον ανέθρεψαν η νύμφη Μέλισσα και η κατσίκα Αμάλθεια από το κέρατο της οποίας έβγαιναν κάθε λογής αγαθά, ενώ το κλάμα του μωρού κάλυπταν οι μυθικοί Κουρήτες χτυπώντας τύμπανα και τις ασπίδες τους καθώς χόρευαν. Με αυτό τον τρόπο επαληθεύτηκε η προφητεία και ο Δίας όταν έφτασε σε κατάλληλη ηλικία εκδίωξε τον πατέρα του Κρόνο παίρνοντάς του την εξουσία.
Άλλες ονομασίες του Ιδαίου Άντρου
Το Ιδαίο Αντρο, η σπηλιά της Ίδης δηλαδή, λέγεται ακόμα Σπηλιάρα της Βοσκοπούλας. Οι ντόπιοι λένε ότι κοντά στη σπηλιά τάφηκε η γυναίκα του Χαρίδημου (άρχοντας της Γόρτυνας, συναγωνιστής του Ερωτόκριτου) που ενώ κυνηγούσε στον Ψηλορείτη τη σκότωσε κατά λάθος, όπως γράφει ο Βιτσέντζος Κορνάρος στον Ερωτόκριτο (αφηγηματικό ποίημα, κλασικό έργο Νεοελληνικής λογοτεχνίας, γραμμένο στο κρητικό ιδίωμα).
Ένα άλλο όνομα για το Ιδαίο Αντρο είναι ΑρκέσιονΑντρο. Άρκεσις σημαίνει βοήθεια. Στο Ιδαίο κατέφευγαν οι προσκυνητές ώστε να ζητήσουν τη βοήθεια του Δία, ο οποίος σύμφωνα με το μύθο είχε και ο ίδιος βοηθηθεί στο παρελθόν και γλίτωσε το θάνατο.
Αναφορές για το Ιδαίο και μύθοι

Ένας από τους προσκυνητές στο Ιδαίο υπήρξε ο σπουδαίος σοφός της αρχαιότητας από τη Σάμο, ο Πυθαγόρας. Αναφέρεται ότι είχε λάβει μέρος στις τελετές στο Ιδαίο και μάλιστα είχε μυηθεί στα μυστήρια που γίνονταν προς τιμή του Κρητικού Δία. Για τα μυστήρια στο Ιδαίο δεν γνωρίζουμε τίποτα συγκεκριμένο, καθώς οι επιλεγμένοι μύστες (μυημένοι) ήταν υποχρεωμένοι να μην μιλάν για αυτά στο ευρύ κοινό.
- Στην είσοδο του Ιδαίου Αντρου φαίνεται ο βωμός λαξευμένος στο βράχο -
Ο Πυθαγόρας περιγράφει στην είσοδο του Ιδαίου ένα βωμό λαξευμένο στο φυσικό βράχο, που μπορεί κάποιος να δει και σήμερα, ενώ μέσα στην σπηλιά αναφέρει ότι υπήρχε ένας μεγαλοπρεπής ελεφαντοστέινος θρόνος προς τιμή του Δία, ο οποίος δεν σώζεται πια.
Στο Ιδαίο κάθε χρόνο γίνονταν γιορτές αρχικά προς τιμή του θεού της βλάστησης που πέθαινε και ξαναγεννιόταν σύμφωνα με τον κύκλο των εποχών. Τη θέση του μινωίτη θεού της βλάστησης πήρε λίγο αργότερα ο Κρηταγενής Δίας, ο ντόπιος νεαρός Δίας, ο οποίος σύμφωνα με τον τοπικό μύθο πέθαινε και ξαναγγενιόταν κάθε χρόνο. Στη διάρκεια των τελετών οι προσκυνητές κρεμούσαν αναθήματα στα κλαδιά μιας λεύκης μπροστά από την είσοδο του Ιδαίου, όπως αναφέρει ο Θεόφραστος.
Ακόμα και ο Μίνωας, ο μυθικός βασιλιάς της Κνωσού, ερχόταν σαν προσκυνητής στο ιερό του Ιδαίου κάθε 9 χρόνια, όπως μας πληροφορεί ο μύθος, για να πάρει τους ανανεωμένους νόμους από τον πατέρα του το Δία.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ...1867

ΕΤΟΣ Ά΄ ΑΡΙΘ. 22 ΕΝ ΚΡΗΤΗ 1867.  ΜΑΪΟΥ 21

ΚΡΗΤΗ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ
ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ  ΖΗΤΩ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο Ά΄  ΖΗΤΩΣΑΝ ΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ .
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΑΚΜΑΖΟΥΣΑ.

Η ίδρυση της Τροίας ήταν έργο Κρητών!!

 Η είσοδος του τάφου έχει ύψος 1, 70 μ. και μήκος 5,20 μ., ενώ στην πόρτα της εισόδου φέρει μία επιγραφή στά ελληνικά πού μάλλον αναφέρεται σε εκείνους γιά τούς όποιους ο τάφος είχε κατασκευαστεί. Τελικά, καταλήγει σέ μία μικρή αίθουσα 3,22 μ. -1,24 μ. – 2, 64μ., όπου βρέθηκε μία σαρκοφάγος πού κι αυτή έφερε επιγραφή στά ελληνικά.

Ό “Ομηρος αναφέρει την πόλη Ίλιον, από το βασιλιά Ίλο, γιό του Τρώα και δισέγγονο του Δάρδανου (Ιλιάδα Υ 321 κ.έξ.).

Ωστόσο, ό ‘Ομηρος αναφέρει παράλληλα και την ονομασία Τροία (Όδ. α 2: Τροίης ιερόν πτολίεθρον) μία ονομασία πού πιθανότατα προέρχεται από το βασιλιά Τρώα.

 η ιδανική θέση της Τροίας την έκανε στόχο επιδρομέων πού πολλές φορές την κατάκτησαν και την κατάστρε-ψαν ολοσχερώς. Άλλά και πάλι ξαναχτιζόταν, άφού η θέση της ήταν καταπληκτική, ένας στρατηγικός λόφος πού έλεγχε απόλυτα τά Στενά.

Ή πόλη της Τροίας ήταν κτισμένη στις κλιτύς ενός λόφου πού δέσποζε στην Πεδιάδα του Σκάμανδρου ποταμού, στις δυτικές υπώρειες του όρους Τδη. Δεν πρέπει να μας προκαλούν εντύπωση οι ονομασίες.

Σύμφωνα μέ την παράδοση η ίδρυση της Τροίας ήταν έργο Κρητών άποικων πού εγκατέλειψαν γιά κάποιον άγνωστο λόγο το νησί τους και εγκαταστάθηκαν στις υπώρειες του όρους πού -όπως στην Κρήτη- το ονόμασαν “Ιδη, μιά ονομασία πού οφείλεται στην “Ιδη, θυγατέρα του βασιλιά Μελισσέα η όποια μαζί μέ την αδελφή της Αδράστεια ανάθρεψαν το μικρό Δία στο Ιδαίον άντρον της Κρήτης.
Στήν Ίδη (τουρκ. Κάζ νταγί) ό Πάρις έδωσε το μήλο στην Αφροδίτη. Επίσης θρυλείται ότι από την ψηλότερη κορυφή της (1800 μ.) οι Όλύμπιοι Θεοί παρακολουθούσαν την εξέλιξη του Τρωικού Πολέμου.

Αρχηγός τών Κρητών ήταν ό Τεύκρος, γιός του ποτάμιου θεού Σκάμανδρου πού ήταν γιός του Ωκεανού και της Τηθύος. Ό Σκάμανδρος συνόδευσε το γιό του στόν αποικισμό, άλλά σέ κάποια σύγκρουση τους μέ γειτονικούς λαούς έπεσε στόν ποταμό Ξάνθο και πνίγηκε. από τότε ο ποταμός αυτός μετονομάστηκε σέ Σκάμανδρο.
Ή μυθολογία μάς αναφέρει ότι ο Τεύκρος, ως βασιλιάς, υποδέχθηκε το Δάρδανο, όταν αυτός έφθασε στη χώρα του, και μάλιστα του έδωσε, ώς σύζυγο, τή θυγατέρα του Βάτεια η Αρίσβη. Από τή Βάτεια ό Δάρδανος απόκτησε τέσσερα παιδιά: τόν Ίλο, το Ζάκυνθο, την Ίδαία και τόν Εριχθόνιο. Διάδοχος του Έριχθόνιου θεωρείται ο γιός του Υρώς από τόν όποιο πήρε την ονομασία της η πόλη, καθώς και ό λαός της. από την Καλλιρρόη, θυγατέρα του Σκάμανδρου, ό Ύρώς απέκτησε το Γανυμήδη, τόν Ασσάρακο και τόν “Ιλο. από τόν τελευταίο πού έγινε ό επόμενος βασιλιάς της
Τροίας, η περιοχή αυτή ονομάστηκε και “Ιλιον.

Ό Τρωικός Πόλεμος

Ή ποίηση του Όμηρου περιέβαλε το ι αναμφισβήτητο ιστορικό γεγονός μέ την άχλύ τού μύθου. Ό Θουκυδίδης θεωρούσε ότι ό Τρωικός Πόλεμος αποτελούσε ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός και το πρώτο πού οι Έλληνες κατόρθωσαν συνενωμένοι: «Πρό γάρ τών Τρωικών ου δεν φαίνεται πρότερον κοινή έργασαμένη η Ελλάς» πού μεταγράφεται ώς έξης: «Πριν τόν Τρωικό Πόλεμο, δηλαδή, φαίνεται ότι οι “Ελληνες δεν είχαν κατορθώσει τίποτα σέ συνεργασία» (Τστοριών Α’ 3).

Τί γλώσσα μιλούσαν οι Τρώες πού τά ονόματα τους Έκτωρ, Ανδρομάχη, Κασσάνδρα, Πάρις κ.ά. συναντούνται ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα;
Άλλωστε, αυτό πιστοποιούσαν και τά σχετικά νεότερα -είναι γεγονός-εύρήματα στόν ευρύτερο αρχαιολογικό χώρο της Τροίας, όπου οι επιγραφές στά υπολείμματα κιόνων ήταν είτε ελληνικές είτε μεταγενέστερες λατινικές. η δεύτερη ερώτηση μας, λοιπόν, ήταν άν βρέθηκε κάποια επιγραφή σέ άλλη γλώσσα. και πάλι η απάντηση ήταν αρνητική. Άρα το αβίαστο συμπέρασμα μας ήταν ότι ό Τρωικός Πόλεμος ήταν ουσιαστικά ένας εμφύλιος ελληνικός πόλεμος!
Άλλωστε η πλειοψηφία τών ερευνητών διεθνώς θεωρεί ότι οι Τρώες ήταν φύλο συγγενές πρός τούς “Ελληνες.


http://vatopaidi.wordpress.com

Σπήλαιο Μιλάτου: το 1823, σφαγιάσθηκαν 2.000 γυναικόπαιδα.

Σπήλαιο Μιλάτου
Το Σπήλαιο της Μιλάτου βρίσκεται στο χωριό Μίλατος του Νομό Λασιθίου στην Κρήτη.

Εδώ, το 1823, σφαγιάσθηκαν 2.000 γυναικόπαιδα από το στρατό του Χασάν Πασά, μετά από πολυήμερη πολιορκία. Σε ανάμνηση αυτής της θυσίας τοποθετήθηκε εγχάρακτη επιγραφή στην είσοδο του σπηλαίου και στο εσωτερικό του χτίστηκε εκκλησάκι και οστεοφυλάκιο.

Το Σπήλαιο της Μιλάτου είναι ανοικτό για τους επισκέπτες. Αποτελείται από πολλές μικρές αίθουσες σε διαφορετικά επίπεδα και είναι πολύ εύκολο να εξερευνηθεί. Για κάποιον που θα θελήσει να δει στις πιο σκοτεινές του γωνιές, ένας φακός είναι απαραίτητος.

ΟΜΗΡΟΣ ΙΛΙΑΔΑ-Κυκλικός χορός .ραψωδία Σ 478-616.

Κυκλικός χορός

«Ἐν δέ χορὸν ποίκιλλε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις,
τῷ ἴκελον οἷόν ποτ’ ἐνὶ Κνωσῷ εὐρείῃ
Δαίδαλος ἤσκησεν καλλιπλοκάμῳ Ἀριάδνῃ ,
ἔνθα μέν ἠΐθεοι καὶ παρθένοι ἀλφεσίβοιαι
ὠρχεῦντ’, ἀλλήλων ἐπὶ καρπῷ χεῖρας ἔχοντες,
τῶν δ’ αἵ μὲν λεπτὰς ὀθόνας ἔχον, οἵ δέ χιτῶνας
εἵατ’ ἐϋννήτους, ἦκα στίλβοντας ἐλαίῳ·
καί ῥ’ αἵ μὲν καλὰς στεφάνας ἔχον, οἵ δέ μαχαίρας
εἶχον χρυσείας ἐξ ἀργυρέων τελαμώνων.»

(Σ 590-598)Κι έναν χορόν ιστόρησεν ο μέγας ζαβοπόδης,
όμοιον μ' αυτόν που ο Δαίδαλος είχε φιλοτεχνήσει
της Αριάδνης της λαμπρής εις της Κνωσού τα μέρη.
Αγόρια εκεί, πολύπροικες παρθένες εχορεύαν
κι εγύριζαν χεροπιαστοί· και οι κόρες εφορούσαν
λινά ενδύματα λεπτά, κι είχαν τα παλικάρια
από το λάδι λαμπερούς καλόγνεστους χιτώνες.
Λαμπρά στεφάνια είχαν αυτές, είχαν χρυσά εκείνοι
μαχαίρια, που απ' αργυρούς κρεμιόταν τελαμώνες·
και πότ' ετρέχαν κυκλικά με πόδια μαθημένα
, ωσάν σταμνάς, οπού τροχόν αρμόδιον στην παλάμην
τον τριγυρνά καθήμενος να δοκιμάσει αν τρέχει,
και πότε αράδα έτρεχαν αντίκρυ στην αράδα.
Και τον ασύγκριτον χορόν τριγύρω εδιασκεδάζαν

Κυκλικός χορός από θολωτό τάφο (Αγία Τριάδα, Κρήτη). Μουσείο Ηρακλείου.